H. Erdem Çıpa'nın elinizdeki çalışması tarihçiliğimizde "Yavuz" lakabıyla anılagelmiş olan I. Selim'in padişahlığıyla sonuçlanan tartışmalı saltanat mücadelesini incelerken bu âsi şehzadeye taht kavgasını kazandıran birincil askeri ve siyasi gücün "merkezdeki" (İstanbul) yeniçerilerden ziyade "taşradaki" (Rumeli) beyler ve idari amirlerden müteşekkil olduğunu vurguluyor.
Gerek siyasi bir aktör olarak Selim'in sosyal siyasi ve askeri şahıs ve toplulukları harekete geçirmek için uyguladığı stratejiler gerekse Selim'e destek olanların toplumsal bileşiminin irdelendiği bu çalışmada 15. ve 16. yüzyılda İslamî ilke ve söylemlere dayalı bir siyasi oluşum olan Osmanlı devletinde bir hükümdarın saltanatının nasıl teşekkül ettiği ile ilgili önemli ipuçları sunuluyor.