Gözleri uçurumdu ama cennet kenarında bir uçurum... Uçurumların en güzel haliydi. Buram buram hüzün koksa da unutulamayacak kadar deli doluydu bambaşkaydı. Her bir kirpiği olabilmek için neler vermezdim ki çünkü onlar uçurumun kenarında açmış papatyalar gibiydi. Öylesine masum öylesine bambaşka... Ve en önemlisi gözyaşlarını sarıp sarmalayan o kirpikler olmak ne büyük bir lütuftu. Bu tarifsiz durum insanın içine girip sarmaşık gibi sarar mıydı onu hiç.