15. yüzyılda yaşayan Mağribli Şâzelî şeyhi Şeyh Ahmed Zerrûk'a ait olan "Tasavvufun Esasları" tasavvuf hakkında birçok kavramın zihnimizde berraklaşmasını sağlarken aynı zamanda sufiler ve sufilik iddiasında bulunan kimselerin birbirinden ayrı ele alınmasının gerekliliğini vurgulamaktadır. Sufiliğin bir iddia değil yaşam ve pratik olduğunu bunun da fıkhî kurallara uyarak İslâm'ın doğru bir şekilde yaşanmasıyla gerçekleşeceğini bir çok esasta tekrarlamaktadır. Sûfîliği yanında fıkıhçı olmasıyla fıkıh-tasavvuf ilişkisini açık ve net ortaya koyan Şeyh Ahmed Zerrûk aynı zamanda İslâmî ilimler olan akaid fıkıh ve tasavvufun birbirinden ayrılmaz bir bütün olduğunu işlemektedir.
Geç dönem sufilerinden olmasından dolayı kendisinden önceki tasavvuf literatürüne de hâkim olan Şeyh Zerrûk neredeyse tasavvuf ilminin bütün meselelerini 225 esasta inceleyerek özetlemiştir.

Tasavvufun Esasları tasavvufu kaide ve esaslar şeklinde ele alan ve sistematik bir bütünlük içinde sunan sahasındaki tek eserdir.