Ruh! Ruha kavuşunca! Tüm kainat hisseder o anı! Ve zikrederler...
Tüm yıldızlar... ağaçlar... kuşlar... çocuklar... masumiyet! Zikreder... Bu aşkı!
Aşk! Aşka gelir...
Hangi zaman... Acil bir zaman... Olaylar hızla akarken... Kötülük her gün biraz daha artarken... İyilik azalırken... Şeytan... Ruhumuzu kuşatırken... Şimdi okumayacağız da! Ne zaman okuyacağız... Ey Kalbim Kuran! Ruhumuz Aşktır bizim... "Ruhun Aşk Hali"yiz... Biz! Bu kuşatılmayı ancak! Kalbimizdeki vahyi okuyarak aşabiliriz... O zamanlar işte! Aşkın o bir halinin içine girmeliyiz... Ruhumuzu kurtarmalıyız... Ruhumuzla sırlanmalıyız...
Hayati Sır ruhun derinlerine iniyor son kitabında.
Çünkü...
Ruh konusu! Bir sırdır... Üzerine düşünürken... Tefekkür ederken... Yazarken.... Temkinli olunmalıdır... Kalem titrer... Yazmak istemez bazen... Zorla yazdırılmaz... Beklenir... Sükunet içine girilir... Secde edersin... Secdedeyken... Kalem! Yazmak ister... Asıl yazı odur... Alın yazısı gibidir...