Bir manken olarak benim yaşadıklarım ömrümün 45 yılına sığdırdıklarını sizin için ne kadar önemlidir bilmiyorum. Mankenlerin ve sanatçıların şöhret oldukları dönemde nasıl yaşadıkları ne yaptıkları çok ilgi çeker ve merak edilir. Ama ya sonar ? Çoğu kez unutulur gider. Hele de eskiyen mankenlere hayatın ne yaptığıyla bu günlerde bunca debdebe arasında kaç kişi ilgilenir ve kaç kişi böylelerinin yaşadıklarından süzülüp kalanlardan kendisine bir ders çıkarır bilemiyorum. Tek bildiğim bu dünyaya geldim ve gidiyorum. Geride kalacak olanlara bir "selam" verebilmek ümidiyle bu satırları yazıyorum. Bazen büyük bir toplulukta bir camiada tek kişinin yaşadığı her şey orada bulunanların tamamının yaşadığı ve yaşayacağı her şeyin özeti olabilir. Yani belki de anlatacaklarım kendi başıma gelenlerle birlikte bir neslin yaşadıklarıdır... Çünkü şöhret tek kişilik bir hayat değildir! Şöhret bir insanın bedeninde kalabalıkların bir yöne doğru akışı gibidir.