Huzeyfetü'l-Adevî (r.a.) anlatıyor: "Hayatımda birçok hâdiseyle karşılaştım fakat hiçbiri beni Yermük savaşında Şehid olmak üzere olan müminlerin birbirlerine su ikram etmeleri hadisesi kadar duygulandırıp heyecanlandırmadı. Aralarında akrabalık gibi bir bağ bulunmadığı halde bunların birbirlerine karşı bu derecedeki fedâkâr ve şefkatli halleri gıpta ile seyredip hayran olduğum büyük bir imân celâdeti olarak hâfızamda derin izler bıraktı."

Ekmek gibi su gibi hava gibi kardeşliğe ihtiyaç duyduğumuz bu zamanda acaba bizlere de böyle bir kardeşlik nasip olur mu? Eğer günümüzde de o günkü gibi kardeşlikler tahakkuk etmiş olsaydı müslümanlar bugün bu halde bulunmazlardı. Dünyaya hakim olurlardı. Onlar işte birbirlerine böyle kardeşliklerde bulundukları için Allah onları aziz etti yüceltti ve dünyaya hakim etti. Bizde bırakalım kardeşliği birbirimize düşman olup birbirimizi hased ettiğimiz için Allah o gücü o heybeti ve o azameti elimizden aldı. Onlardan alacağımız daha çok dersler var. Rabbim bizleri de onlar gibi kardeş eylesin.