Dua ibadetin özü olması hasebiyle kulda Allahı tanıma (yani marifetullah) şuuru­nu daha canlı ve devamlı hale getirmek suretiyle Müslümanca bir hayat yaşamak için gerekli duyarlılık ve bilince ulaştırması; ayrı­ca hayatı Allah rızası doğrultusunda daha anlamlı kılmak için gerek­li olan zihin duruluğu moral güç sağ­duyu ve ferasetin gerçekleşmesine im­kân verir. Bu durumda dua gerçek bir tevekkül halini alır yani bir sıkıntıyı çözmenin veya önlemenin ge­rekli bütün yolları Allaha dayanmanın sağladığı sükûnet ve güçle çözülür ve sonucun hayırlı olması Allahtan bekle­nir.

Allahı anmanın ve Ona sığınmanın Allah rızasına ulaştırıcı ol­ması yanında kul açısından Ona duyu­lan yakınlık sonucunda uzak veya yakın birçok fayda ve mükâfata vesile olması söz konusudur. Kurana göre dua edene Allah karşılık verir ve Allahı anan kimseyi Allah da anar.

Dua insanın Allaha kulluk faaliyetle­rinin esas unsurudur ve İslâm literatü­ründe genel anlamda dua terimi bu unsurun değişik kavramlarla anlatılan çe­şitli görünüşlerini de ifade eden geniş bir muhteva kazanmıştır.Buna göre dua kulun Allah­tan bir şey dilemesi Allahın rızasını istemesi Al­lahı yardıma çağırması anması demek olur.