Şiirlerimin insansı olmasına her zaman özen gösteriyorum. Çünkü kutsal kitaplar önemli buluşlar ve en önemli resimler her zaman insan için var olmuştur. Bu sebepten şiirden insanı çıkaramazdım.Şiir yazmak susamış bir serçe kuşuna avucunuzla su içirebilme becerisidir. Ve daha ilk denemenizde başarılı olamayabilirsiniz. Yazmak yazmak ve daima yazmak. Sonunda mutlaka olacaktır.İnsan için imkansız yoktur. Ancak pes etmek olabilir. Lakin pes etmek zaten isteksizlik sebebidir ve onun da bizim gönlümüzde yeri yoktur.O sebepledir ki daha iyi şiirler yazmak için çıktığım bu yolculuk nefes aldığım müddetçe devam edecek.***hâlâ hasırdan yapma iki güneşlikti yüreğin kızgınlığını örtenve herkesin kokladığı tüm çiçekler siyah beyazdıcebinde taşıdığı gül kurusu hariçsadece gül kurusu kırmızıydı eskilerden elde kalanbir de dudağının izi.yüreğinin ateşigecenin karanlığında yanıyorduve dudaklarından güller damlıyorduay düşmüştü maviyemavi geceye sarılmıştıve bir gül vurmuştu kumsalakumların arasından alıp da koklanası.