Tasavvuf ferdi hikmetle baslar ve bir özgürlük isidir.
Tasavvuf bir tür iç deneyimdir ancak onun irfaniyetle akılla ilgili bir yanı da vardır. Tasavvufta bilgi yalnızca mantıksal çıkarsamaya dayanmaz aynı zamanda sezgiye keşfe dayanır. Kendi kaynağından hareketle kendini insanı doğayı evreni anlamlandırmanın yoludur.

Tasavvuf kendini tanımlarken doğrudan doğruya insana insan gönlüne hitap eder ve merkeze de insanı alır. Tasavvufta hedef İnsan-ı Kâmil'dir. İnsan Hakk'a kavuştuğu zaman İnsan-ı Kâmil olur. İnsan-ı Kâmil her insanın kendi kemalini aramasının yolunu anlatır ve aslında bir mecmu-u kâinat olan insanın kendi sırrıdır. Herkes bu yolu seyr-i sülûkunda kendisi yürümelidir. 

İnsanın kendi öz nefsinde beşeriyetten uluhiyete doğru yaptığı bu yolculuk İnsan-ı Kâmil kavramının sınırları içerisinde gerçekleşir.

Hakikatin üç harf beş nokta olduğu söylenir. Ayn-Sin-Kaf üç harftir Kaf 'ın iki noktası vardır beş noktayla Aşk olur.