Bazı yalnızlıklar kelimelere dökülmediği sürece, insanın içinde birikmiş bir suskunluk olarak kalır. Bu kitap, o suskunluğu yazıya dönüştürme cesaretinin kendisidir.
Beton Üstü Gökyüzü, betonun soğuk zemininde büyümüş bir çocuğun sessizliğine, yıllar sonra kulak vermeye çalışan bir yetişkinin içsel yolculuğudur.
Ait olmadığı bir hayata doğmuş, sevilmeyi öğrenemeden susmayı öğrenmiş bir ruhun; kelimeler aracılığıyla hayatta kalma denemesidir.
Bu metinler, hatırlamayı bir direnişe, yazmayı ise yaşama tutunmanın en dürüst hâline dönüştürmeye çalışıyor.
Çünkü bazı hayatlar sessiz yaşanır.
Ve yalnızca yazıldığında var oldukları anlaşılır.