Yatağa uzanmış ve annemi düşünüyorum. Gün geçmiyor kionu ve ölümünü düşünmeyeyim. Sanki bir felaket olacakmışgibi ve ben her an o faciayı bekliyorum. Babamın felaketi ikiay önceydi. Bazen felaketin olmasını beklemek felakettendaha zordur. Kolumun üzerine uyuyorum ve yatak odasınınköşesindeki vazoya bakıyorum. Vazonun içindeki yapraklarüst üste sanki genişçe bir şemsiye olmuş. İsmi nedirbilmiyorum. Bitki isminde olan apartmanları hiçbir zamanaklımda tutamıyorum. Çiçek isimlerini de bilmiyorum.Mehtap'a bir demet çiçek alacağım zaman çiçekçiye çiçekismi yerine her zaman renklerini söylüyordum: "Lütfen birtane sarı çiçeklerden birkaç tane de o beyaz çiçeklerdenkenarına koyunuz. Zahmet olmazsa kırmızıları sarılarınönüne koyunuz. "Ama Mehtap bütün çiçeklerin isimlerinibiliyordu. Saksının içinde bitkilerden birinin kökü kırılmışgeniş yapraklar ona yapışıp eğilmiş saksının içinde. Uğurböceği eğilmiş yaprak üzerinden kökü kırılmış bitkiye doğruuçuyor ve o anda aklıma buzdolabının arkasında görmüşolduğum büyük karıncalar geliyor. Bilmiyorum bu evde niyebu kadar karınca ve böcek var.