Rönesans Dönemi’yle ortaya çıkan hümanizm akımının en büyük temsilcilerinden biri olan Erasmus, bu kitabı yazarken neye niyetlenmişti? Kulaklarımızın uzun zamandır aşina olduğu gibi “Delilik” miydi (insania) yoksa “Aptallık” mıydı (stultitia) kastettiği? Aptallık yani saflık ve içtenlik, iyi niyet ve iyi düşünce, doğru söz, dürüstlük, kalpte ne varsa yüze ve dile aynı şekilde yansıma, işte Erasmus’un tanrıça olarak kişileştirdiği Aptallık buydu. Delilik ise bu aptallığın bir parçası olarak ve onun sayesinde ortaya çıkıyordu. Haksızlığa, yalancılığa, sahtekârlığa, ikiyüzlülüğe, kibre, çok bilmiş görünüp hiçbir şey bilmeyenlere veryansın eden, sivri dilli, keskin dişli ve hayli donanımlı bir din adamı olan Erasmus’un Aptallığın Övgüsü (Stultitiae Laus) adlı bu çok önemli eserini Doç. Dr. Asuman Coşkun Abuagla’nın özenli çevirisiyle sunuyoruz.