Miras gibi harcadılar bizi

En çok karlı havayı
Soba başında kül kokan saçlarını
Kara gözlerinden şimşekler çakan sevgiyi
Elinde tırpan erkekler gibi ekin biçmeni

Bir erkek gibi olup beş yavruya kanat açmanı
Uykuyu haram kılıp geceye düşman olmanı

En çok da kapı önünde beni beklemeni

Ardış pınarın suyu gibi akıp
Üzüm taneleri gibi soğuk soğuk içime çekiyorum
Ben
Seni
Düşümden hariç
Sabah güneşi içime yakar ya

Öyle özlüyorum