İslam coğrafyası tarih boyunca hiçbir zaman kendi 
haline bırakılmamış; maddî zenginlikleri kadar 
manevî (ilmî kültürel fikrî) zenginlikleri de Batı 
dünyasının her zaman ilgisini çekmiştir. Batı 
dünyasının sınır tanımayan hegemonyası ve 
taarruzu karşısında sürekli müdafaa hattında kalan 
İslam coğrafyası rızası olmamasına rağmen 
üzerinde operasyon yapılan ameliyat masasındaki 
bir hasta gibi sonu gelmeyecek bir mağduriyet 
mahrumiyet ve çoğu zaman da mahkumiyete 
maruz kalmıştır. Günümüz dünyasında işgal etmek 
istediği yerleri "özgürlük getirme-demokrasi 
götürme" maskesinin arkasına saklanarak işgal 
eden Batı dünyası 17. yüzyılda da Hint Alt 
Kıtasında "ticaret yapma ve refah seviyesini 
artırma" kisvesinin ardına sığınmış; misafiri 
olduğu bölgelerin yegâne sahibi ve mâliki olduğu-
nu iddia etmiştir.

Modernitenin ilk adımlarını attığı ve İslam 
dünyasının günümüze kadar karşı karşıya kalacağı 
birçok fikrî akımın da beşiği olan bu coğrafyanın 
tüm hengamesini kısa ömrüne sığdırdığı onlarca 
eserinde teneffüs ettiğimiz Abdülhayy el-Leknevî 
Hanefî mezhebi ve Ebû Hanîfe özelinde yaptığı 
birçok müdafaa ve izahatında umûmî manada sahih 
İslam'a ve ilmî mirasımıza isnat edilen tüm 
ithamlara karşı paratoner görevi icra eden önde 
gelen isimlerden ve önemli âlimlerimizden biridir. 
Bu çalışmada tenkit yerine tahkirin takdir yerine 
takdisin ikâme edildiği; itidal hüviyetinin ifrat ve 
tefrit ikileminde dejenere olup taassup olgusuna 
maruz kaldığı bir ortamda tüm yetkinlik ve yeterli-
liğine rağmen olası bir fitne ve ihtilafa sebebiyet 
vermemek için toplumsal gerçekliği ve ihtiyaçları 
ön planda tutan Leknevî'nin günümüzde birçok 
algıyı yıkacak türden duruşuna tanıklık edeceğiz.