"Güleç yüzlü bir gün gibiydin. hani üzerinden kuşların geçiği küçük ağaçları anlatıyordun istasyonda vedalaşırken birbirinden ayrılmak istemeyen iki el oluyorduk bizi eski dostlarımızın beklediği köhne bir meyhaneye gizlice giren kediler gibiydik şaraplar biz dokunmasak da yıllanıyordu... küçük tıkartılarla geçiyordu bir at yanımızdan ilk fırtınaya benziyorduk. ilk yele ve dağlan rüzgara gülümsüyordun gün ağarıyorken yumuşuyordu zamanın akışı