Geleneksel kültür ve inanç sistemleri sosyal hayata dair değerlerin gelişmesinde etkili olmaktadır. Geleneksel kültüre ve inanç sistemine bağlı toplumlarda gelişen en önemli sosyal değerlerden biri de yaşlıyı koruma ve yaşlıya saygıdır. Endüstrileşme toplumları kolektif yaşamdan daha bireyci yaşama doğru yöneltmektedir. Bu durum değer yapılarında dezenformasyona neden olabilmektedir.
Bununla birlikte yaşlılık dönemine girmiş bireylerin kendilerine toplum tarafından verilen yaşlı statüsünü kabul biçimlerine bağlı olarak geliştirdikleri tutumlar onların toplumdan uzaklaşmalarına ve ayrışmalarına neden olmaktadır. Genellikle aile içerisinde sosyal alanda ve çalışma ortamlarında yaşa bağlı olarak gelişen bu ayrışma "yaş-yaşlı ayrımcılığı" olarak adlandırılmaktadır.
Bu kitap yaşlılığa bakış açımızı yeniden sorgulamamızı gerektiren sonuçları ortaya koymaktadır. Ortaya konulan sonuçlar okuyucuların yaşlı bireylere karşı olumlu bakış açısına sahip olmalarını ve yaşlılığı bir felaket dönemi olarak değil doğal bir gelişim süreci olarak görmelerini sağlayacaktır.