Kent kocamış bir mandaGibi duygusuzİri gövdesiyleUzanırken ışıklı bir çamur gölüneApansız açılıyor yurdumun tarihindenKoyu bir cinayet sayfasıİrin gibi akıyor zamanın penceresindenSokaklara yapraklar ürperiyorVe kıpkızıl kesiliyor yıldızlar utançtanArtık kendi dalına küskün Bir ağaç gibi hayat sanki hiç yel esmiyorYaprak kıpırdamıyorTutuyor soluğunu bu cinayet filminin sonunuDehşetle bekleyen kentHiç mi hiç tükenmiyor sokaklarda koşan Tekmeleyen ve ana avrat söverek Kelepçeleyip götüren ayak sesleri