Benim büyük dünyamın var olamayan küçüklükleri...Önemsiz denilip halı altına süpürülen rüzgâr estikçe açılan aralardan ruhumuza sızan ve bizi kemiren o küçük şeyler. Yasaklandıkça görülmeyip yaşanmadıkça büyüyen o küçük şeyler. Onları gördüğüm için şikâyet edildim hor görülüp dışlandım. Bir şeyi görmezden gelmek onun yok olduğu anlamına değil de aslında insanın doğru bakamadığını göstermez miydi oysa? Ben mi körüm yoksa benden daha çok göze sahip olan bu topluluk mu?