''Senin sevgin benim nefretimi iyileştirdi benim sevgimin böyle bir gücü yok mu? Sana yalvarıyorum bitir bu nefreti.''...''Benim ol benimle ol''diyordu genç adam. Bu olabilirmiydi? Bu hayatta Orhan'la devam edebilirmiydi? Birden dudaklarına bir gülümseme geldi......Zeynep...Bir insan hayatında kaç kere ihanete uğrardı? Kaç kere sevdikleri tarafından terk edilirdi? Bu kadar nefret hangi kabahatten doğardı?  Üşüyordu. En çokta yanan yüreği üşüyordu. Geleceğini ömrü için feda ettiği insan bu olamazdı....Orhan... Senelerini gecelerini ve gençliğini şimdiye denk onunla nasıl paylaşmışsaşimdi de geleceğini paylaşmak istiyordu.O deniz gözlere bakmadan hiçbir şeyi göremezhiçbir şeyi tam anlamıyla hissedemezdi.Güvenmek en büyük hataydı. Birini sevmeye başladığında güvende onunla beraber yüreğe yerleşiyordu. Hata yapmıştı. Yaptığı yanlış hamle ona kazandığı oyunu kaybettirmişti....Elif Gürsoy'un eşsiz kaleminden çıkan Ukde sona yaklaşırken sizi büyüleyici dünyasında esir etmeye devam ediyor...