Yûsufun aynası düştü nasibine. Işığın şavkı vurdu içinin içine. Artık içinin mahrem sancıları ayıplanamaz. Artık küller altında tuttuğun âhlar uslanmaz. Artık uyuttuğun hasretlerin rüyaya kanmaz. Artık unuttuğun hicranların susmaz.

Üç rüyanın aynasında seni sana anlatıyor Yûsuf. Dünya rüyasının ardına çağırıyor gözlerini. Üç gömleği giydirerek yazgına alnının çileli çizgilerinde okuyor hayatı. Üç Yûsuf sahnesinin gerilimlerinde Yûsufun tuzağına düşmenin güzelliğini fısıldıyor. Yâkubca bekleyişlerin sessizliğinde kalbinin kıpırtılarına dokunuyor. 

Senai Demirci Yûsuf Kıssasının insanı aynalayan mesajını hece hece keşfe çıkıyor. Yûsuf Kıssasının içinden aynalı çarşıda yürür gibi yürüyor. Yumuşacık akıp giden şiirsel anlatının sıcağında Kurânın hitabının diri d/okunuşlarıyla şaşırtıyor okuyucuyu.