Bazı geceler köyün içinde karşılaşıp müsademeye başlıyoruz. Kapılar iyice kilitlenip yanan lambalar sönüyor hemen. Bu davranışlara ve olumlu sonuçlarına o kadar alıştık ki... Fukara anam köyün "akıldanesi" olmuş. Uysal kardeşim "kabadayı"lığa soyunup herkese posta koyuyormuş. Yiyeceklerimizi ve fişeklerimizi her gün bir köylü getirip önceden belirlenmiş yere koyuyor. Kirli çamaşırlarımız aynı yolla yıkanıp geliyor. Kardeşim babamla aramdaki irtibatı sağlıyor bey gibi yaşıyoruz. Köylüler aralarında para toplayıp babamın sattığı televizyonun yerine daha kalitelisini almışlar. Tarlayı ekip harmanı kaldırıyorlar. Köyün bütün araçları bizim sayılıyor. Hatta evi temizleyip bulaşıkları yıkamayı bile sıraya koymuşlar. Bu durumdan hiç de şikayetçi değiliz. İkimizin de ortak bir görüşü var şimdi. Daha iyi yaşamak için eşkıya olacaksın.