ecelin gözleri kederli
su gibi bulur yolunu içerleme
rüzgârda yelken açar benim ruhum..
bulamadım bakacağım yeri
uykudan sorumlu değil gözbebekleri

yerin altından alınmış ilhamı
bana layık görülen yerin
tanrının emir eri gibi görür kendini
iktidarın sakinleri
gelirler gecenin bittiği yerde

geleceği yok kelamın çıksam
dışarı kendimden.. küçükken
öğretildi ses çıkarmadan ağlaması..
ayazda kalmış gözler içi ıslak
korkudan kurulma labirentin kapıları