EY İSTANBULBir Cuma sedasıyla bulurum kendimiEyüp Sultanın Rahmet kokan mihenk taşları arasındaSen ki nice fetihlere açılan kutlu kapıSen ki fethi nice gönüllere sevda olmuşEn kutlu yapı...Sen ki şehadetlerin en görkemli sesiSen ki İslam'ın son kalesi...Pervazlarına konan güvercinlerinHoş sedalarıyla durulur ruhum...Edirnekapı da selam salıp Koca Sinan'aÜsküdar'da kendimi bulurum...Bir Hüdayi nefesiyle satır satır Aşk üflendikçe gönlümeDurulur derya-deniz; balıklar zikre dururBir Nur akar Fatih'ten Süleymaniye'yeRahmet'e gark olur nasipli gönüllerDil susar yürekler şükre durur...Ahh.. İstanbul...Ne tarihler yazıldı gözlerinin uğrunaNe Çağ'lar devirdin senEn kutlu müjdenin sahibi senHakk'a ermiş velilerin mabedi senGülşen kokardı sokaklarınBad-ı Saba misali...Şimdi neden hüznü giyininNeden kanar gözlerin ey İstanbul!..