Osmanlıca çabuk ve kolay yazma ihtiyacından doğan rika hattı; "Harekesiz olup dîvanî yazısındaki harflerin biraz daha kısılarak şekillerinin sâdeleştirilmesinden ve kavis meyillerinin azaltılıp harekette süratin çoğaltılmasından ibâret yazı" şeklinde tarif edilmiştir. Kim tarafından ne zaman ortaya konulduğu kesin olarak bilinmeyen rika hattı, 19. asırda Bâb-ı Âlî Kaleminde gelişmiş, Osmanlının resmî yazısı haline gelmiştir. Rikanın iki çeşidi vardır: Birincisi, Bâb-ı Âlî Rikası; diğeri, İzzet Efendi Rikasıdır. Bab-ı Âlî Rikası, tezyînden çok, süratli not tutma gayesiyle, devlet makamlarında kullanılan günlük el yazısıdır. İzzet Efendi Rikası ise, süratli not tutmaktan ziyade, rika hattının sanat yazısı haline gelmiş çeşididir. Rika yazısı hafif sola meyilli olarak yazılır ve kelimenin son harfi satıra oturtularak mistarı oluşturulur. Ancak kelime sonunda bulunduklarında ha, ayın, mim gibi harflerin zâid kısımları satır çizgisinin altında kalır. Bu yazıda güzelliği yakalayabilmek için harflerin aralarındaki tenâsübe özellikle dikkat etmek gereklidir. Bu çalışma, günlük yazdığımız yazıları, tuutuğumuz notları daha düzgün, daha okunaklı bir hâle getirme gayesiyle hazırlandı. Çalışmamızın daha güzellerine bir basamak olması duâsıyla...