"...Son yahudisi olurdum bir şehrinson telkâri ustası.gömütlüğün yanında boyveren iri bir zambak gelirdi aklıma.Paslı bir sarnıç: sudört bir yana koşan yılkı atlarına benzerdimbembeyaz gelinlik üzerinde unutulmuş bir çengelli iğneye...Kanaviçeden anlayan kadınlar söyleşirdi avluda"denizi geçip de sevişen" birinden söz ederlerdiVaraklı bir çerçevede sepyalaşan bir balıkçıdanGeri çekilirken su kıyısında denizin"sünnetli bir gabriel" hüznü ilişirdi yüzümüzeSöz vermiştik ulaşırsak denizin kıyısında duracaktık.soyunmak için gecikmeyecektikiki yılan gibi sarılıp seviştiğimiz kara geceler başlayacaktıbir gravürde resmedilen son mavi balık gibi..."