Yabancılık unsuru içeren hukuki işlem ve ilişkiler hakkaniyet gayesiyle ve bağlama kuralları vasıtasıyla mahkemenin bulunduğu yerin dışında başka bir devlet hukukuna bağlanabilmektedir. Taşınmazların söz konusu olduğu hukuki işlemlerde ise devletler genellikle taşınmazın bulunduğu yer hukukunu esas almaktadır. Bu durum Türk hukukunda da bu şekilde ele alınmış nitelik itibariyle borçlandırıcı işlem olan taşınmazlara ilişkin sözleşmeler MÖHUK m.25'te taşınmaz yeri hukukuna dolaylı olarak Türkiye'de bulunan taşınmazlar Türk hukukuna tabi kılınmıştır. Bu çalışmada ilk olarak Türk hukuku açısından taşınmazın ne anlama geldiği Türk özel hukuku alanlarına bir bütün olarak bakılarak tespit edilmeye çalışılmıştır. İkinci bölümde ise yabancılık unsuru içeren sözleşmelere uygulanacak hukuk yabancılık unsuru içeren taşınmazlara ilişkin sözleşmelere uygulanacak hukuk ve konuya ilişkin karşılaştırmalı hukuktaki düzenlemeler incelenmiştir. Özellikle taşınmazlara ilişkin sözleşmeler bahsinde ilişkin sözleşmelere uygulanacak hukuk ve hukuk seçimi açısından yazarın şahsi görüşlerine yer verilmiştir. Bunun yanında taşınmazlara ilişkin sözleşmelerde ehliyet konusu ve bu çerçevede yabancı ger-çek ve tüzel kişilerin Türkiye'de taşınmaz edinimine ilişkin düzenlemeler ele alınmıştır. Son olarak uygulamada sık rastlanılan ve taşınmazlara ilişkin olduğu izlenimini veren bazı sözleşmeler MÖHUK 25. madde bağlamında değerlendirilmiştir.