Bu eser içinde 5 farklı kitap yer almaktadır:
a- Şerhul-Emâlî: Aliyyul-Kârî merhumun Kasîdetü Bedul-Emâlî üzerine yazdığı bir şerhtir. Bu şerhin asıl ismi Zavul-Meâlî li-Bedil-Emâlîdir. Bu kaside Sirâcuddîn Ali ibni Osman el-Ûşî (rah.) (v. 569 Hicrî) tarafından yazılmış Ehl-i sünnet akâidinin en veciz ve makbul manzum metinlerindendir. Emâlî üzerine bir çok şerh yazılmıştır. Bunlardan en meşhuru bu şerhtir.
b- Metnül-Akâid: Necmüddîn Ömer en-Nesefînin (H. 461-532) yazmış olduğu Metn-i Akâid Ehl-i Sünnet akâidinin en mûteber metinlerindendir. Allame Teftâzânî Akâid-i Nesefîyi şerhetmiştir. Bu şerh hâşiyesiz Kestelli hâşiyesiyle ve talik hattı ve talikât ile de basılmaktadır. Şerhul-Akâid üzerine de birçok şerhler yazılmıştır. Bunlardan biri de Bihiştî Ramazan Efendinin yaptığı şerhtir.
c- Muhtasarul-Menar: Ebul-Berekât Abdullahübnü Ahmed en-Nesefînin (v.710-1310) usûl-i fıkha dâir yazdığı Menârul-Envâr isimli mûteber eserin muhtasarıdır. Ebul-İzz İbn-i Habib el-Halebî tarafından ihtisar edilen bu eser Kasım İbn-i Kutluboğa tarafından Hulâsatül-Efkar ismiyle şerh edilmiştir.
d- Îsâgoci: Esîrüddîn el-Ebherînin mantıka dâir yazdığı er-Risâletül-Esîriyye diye de bilinen gayet muhtasar bir eser olup medreselerde mantık ilmine dâir ilk okutulan kitaptır. Birçok şerh ve hâşiyesi vardır. En meşhuru Molla Fenarî merhûmun el-Fevâidül-Fenâriyye şerhidir.
e- Metn-i Alâka: Allame Mahmud-ı Antakînin (rah.) yazdığı belâğat ilminin hakîkat mecâz kinâye teşbih ve sair kısımlarından bahseden bir eserdir.