MARTILAR
Bendeki birikenleri bir anlatsam sana
Hepsini martılar alıp gidiyor avuçlarımdan...
Fazlaca demlenmiş çay gibiyim
Gittikçe acıtıyor hayat
Tadım tuzum kaçıyor...
Kırmızı gül var düşlerimde
Ona soruyorum
Ayrılıktan bahsediyor
Hiç anlamıyorum...
Sahi sen anladın mı?
Söylediklerin tavırlarına uydu mu?
Sanmıyorum...
Rüzgar yelkenlileri savuruyor karşımda 
Ağlıyorum...
Bendeki seni bir anlatsam sana
Kaç kitaba kaç cepkene sığar?
Bendeki özlemin dağlar kadar...
Sen neredesin bilmiyorum ama
Martılar hep buradalar...
İyi ki varlar...