Ölüm ile ben bir ayrılığın sonunda tanıştım.
Sade duvarlar anlattı sırtımdan akan yaşları.
Ölüm koktu kan renkli koltuklar...
Oyun durdu saniyeler dakikalar oldu
Ölüm oracıkta ne yanımda ne uzağım da
Bitsin artık bu oyun ölümle dans ediyorum.
Gülüşler gülüşler ve yine gülüşler...
Ölüm alay ediyor sahnenin ortasında.
Kapatın artık kapanmak bilmeyen perdeyi!
Sönsün cehennemin ışıkları!
Değmesin elleriniz ellerinize...
Ali Ömer duyun Kuşkumun sesini.
Gazeteciler yazsın 3.Gencin hikâyesini.
İtirafımdır onlara: Köylünün birisiyim.
Ballı mantar satmam satamam.
Yakmam Şan'ınızı Sanatı politikaya katmam.
Sanatı sanat için yapıp fişini topluma keserim.
Oturur kalırım perdenin arkasında.
Gitmek için can atan insanların arasında.
Hokkabazlığım sona erdi; gelin sıkın elimi.
Yalanlar söyleyin: Sanata dair yalanlar.
Shakespeare'lar Çehov'lar bin bir türlü oyunlar
Sizsiniz oyuncular!
Senaryodur konuştuğunuz dedikodular.
Aşklar paralar ölüp doğmalar...
Yalnızca bedenleriniz farklı o koltuklar da.
Gülüyor üzülüyor ve öfkeleniyorsunuz
Sizler sahnenin dışında oynuyorsunuz!