Yatağın üzerinde elinde kitapla uyuya kalan kıza doğruyavaşça ilerleyip sessiz olmaya özen göstererek yanınaoturdu adam. Güçlü elini kaldırıp parmaklarını yavaşçaküçük kızın yanağının üzerinde dolaştırdı.Kızın tüm gün boyunca peşinde dolaşıp ona masallaranlattığı dinlemiyormuş gibi yapsa da tek kelimesini bileatlamadan dinlediği geldi aklına. Anlattığı masallarınhepsi mutlu sonla bitiyordu."Hayır ufaklık" dedi adam kararmış gözlerini kızın yüzünesabitleyip fısıldarken. "Keloğlan padişah tarafındanöldürülse pamuk prenses hiç uyanmasa ve kurbağa hiçbirzaman prense dönüşmeseydi eğer o masallar sana gerçeğianlatmış olurdu. Mutlu son olmaz. Bir son mutlu olamaz.