1845-1852 yılları arasında İrlanda'da 1 milyondan fazla insanın ölümüne ve bir o kadar da insanın okyanus ötesine mülteci olarak göçüne sebep olan patates kıtlığı tam 7 yıl sürmüştür. Açlık sefalet ve hastalığın ardından büyük bir göçün yaşandığı bu dönemde Osmanlı İmparatorluğu bu kıtlıktan haberdar olur. Ancak İngilizler bu yardımların yapılmasını engellemeye çalışırlar. Lakin Osmanlı her daim mazlumun yanında zalimin karşısında durmaya kararlıdır.