Ziyan edilmiş dakikalar atlasında
Ruhum kayboluyor istilanın çıkmazında...
Binlerce can kol geziniyorken sonda...
Kurşun gibi çöktü içime
Dargın Nisan güneşi!
Eşeleyerek ulaşırken gerçeklere
Bir baktım ki;
Yabancı kalmışım kendime...
Geceden daha karanlık
Hüzünler biriktirirken yüreğimde...
Yine de gökyüzüne bak dediler!
Gökyüzü de istilanın eşiğinde
Ölü bir güneş sızdı içime...
Üç noktalar büyüdü gittikçe derinlerime...