Hasan-ı Basri hazretlerine birgün dediler ki:
-Bizim gönlümüze ne ol du ki nasihatlar-sözler bize hiç tesir etmiyor? Yoksa kalbimiz uykuda mı?
Söyle cevap verdi:
-"Keşke kalbiniz-gönlünüz uykuda olsaydı! O zaman uyandırmak imkanı vardı. Halbuki sizin kalbiniz ölüdür!
Ne zamandır hakikatli sözlerle sarstığım halde hiç harekete geçmiyor kalpleriniz!..."

Nasihat ederken bazen etrafındaki cemaate şöyle derdi:
-"Eğer kalplerde hayat belirtis olsa idi sizleri sabah-ı Haşre kadar ağlatırdım!" (Hılyetül-Evliya 2/143).