Uluslararası iletişim alanında söz sahibi olan şirketlerin sahiplik yapısı incelendiğinde medya kuruluşlarının mali ve idari yapısının havacılık otomotiv sanayi nükleer enerji petrol kömür sigortacılık telefon gibi sektörlerdeki dev firmalarla iç içe geçtiği dikkat çekmektedir. Bu gruplar yalnızca ulusal veya yerel değil dünya çapında küreseldir. Kültürel farklılıkları dikkate alır gibi yapan ancak tek amacı kâr elde etmek olan kültür endüstrisinin en nadide ürünü tüketim çarkına sürekli katkıda bulunan tek tip insan modelidir. Söz konusu sürecin sonunda ulaşılan nokta şudur: Medya "dördüncü kuvvet" bir başka deyişle ifade özgürlüğünün koruyucusu olma özelliğini yitirmiştir. Günümüzde "şirketleşmiş medya"nın sunduğu dünya fotoğrafı genelde dar fikirli ve önyargılı çıkarları ile satıcıların alıcıların ve ürünün değerlerini yansıtır. Kültür endüstrisi ürünleri mutluluk reçetesinin formülünü medya tüketicilerinin kulağına fısıldarken zorlama yoktur; rıza tatlı tatlı imal edilir. Elinizde tuttuğunuz bu kitap kültür endüstrisinin baskısı altındaki medya tüketicisine projeksiyon tuttuğu konularla yeni oksijen odacıkları açmakta.