... Geyikler telaşla terk ederdi su başlarınıUzun bir gölge gibi izlerdi bizi çocukluğumuzİçinde karlı dağlar olan bir masaldan söz eden kadının kederiİçimizdeki mühre benzerdi.Bakışın masumiyetini yitirirdiAksayan adımlarımızda bir halkın yarım kalmış yolculuğu vardıAsırlık bir zeytin ağacının altında konuşmamıza tanıktı rüzgârGüneş ışığını üflerdi ruhumuza...Kalırdık sözcüklerin ağır yükü altındaKırılan dalların sesi kılavuzumuzduDururduk hızla akan bir nehrin kıyısındaArınırdık kökleri acı olan sözcüklerleMavi dağlar beklerdi seni unutulmuş  uygarlıklarDorukta unutulan su korurdu belleğini..."