Hep şiir gibi kadınlar kitapsız adamlara denk geldi. Biz hep eylülün hüznünden ekimin döktüğü yaprakları görmezden geldik.Ve evrende sadece yüreğini dinleyenler bir ruhu anlayabilir. Ve sadece yüreği olanlar bir yüreği hissedebilir. Belki de bundandır tüm şiirlerim. Vazgeçmek yetmiyor bazenGeçmiş geçmiyorİnsan insana yetmiyorBeklemeye de değmiyorUnutmaksaGökyüzünde asılı kalıyorAynı bazı ruhlar gibi...