Hz. Peygamber'in (sallallahu aleyhi ve sellem) dizinin dibinde büyüyen çocuk yaşta İslam'ı seçip ilk müslümanlardan olan akıl kalb ve ruhunu sevgili Resûl'ün ve getirdiği Kitâb'ın tâlim ve terbiyesine muhatap kılıp "ilmin kapısı" "Allah'ın arslanı" hitaplarına liyâkat kazanan eşsiz bir insandır Hz. Ali. Ne var ki Ömer b. Abdülaziz'in "Allah elimi bulaşmaktan korudu dilimi bulaştırmak istemem" dediği elîm Cemel Vak'ası ve Sıffîn Harbi onun hilâfeti esnasında vukû bulmuş; o günlerde ve sonrasında bu hadiselere insafla değil ifratla bakan asabî ruhlar Hz. Ali'yi âdeta ilahlaştırma veya tam aksine tekfir etme cür'etinde bulunmuştur. Böylesi ifratların şahidi olan büyük muhaddis İmâm Nesâî sözkonusu elîm hadiselere dair müessif yorumların perdelediği "gerçek" Hz. Ali'yi nazarlara sunuyor. Onu sevgili Peygamber'in pâk lisânından çıkmış sözlerle anlatıyor. Bu vesileyle Ehl-i Sünnet'in Hz. Ali'ye duyduğu ölçüleri aşmayan sevgi ve hürmetin nebevî kaynağını açığa çıkarıyor.