Dönemin mûsikî anlayışı ve mûsikîye bakış üzerine bazı değerlendirmelerde bulunanyazar giriş bölümü olan "İfâde-i Mahsûsa" da güzel san'atların önemli bir kısmını teşkîl edenmûsikî ilminden söz ederken "Sanâyi-i nefisenin (güzel san'atların) aksâm-ı kesîresinden (çoğubölümlerinden) bir kısm-ı mühimminî teşkîl eden fenn-i mûsikî (mûsikî ilmi) ki urûk-ıhissiyyâttın (hislerin köklerinin) vâsıta-i ihtizâzıdır (titreşim aracıdır). Rûha müteallikkeyfiyyât-ı bedî'atü'l-cereyânını (beğenilen takdîr edilen yeni durumların akışını) bir edâ-yibeliğ (belâgatla yerine getirme) ve fasîh (açık ve düzgün) ile tebliğ içün yegâne vâsıta olmasıhaysiyyetiyle (i'tibâriyle) hâiz olduğu ehemmiyyeti der-pîş-i tefekkür (düşünmeyi göz önündetutma) ve teemmül (dikkatle tefekkür) edilince erbâb-ı rağbet ve iştiyâkın (güçlü istek ve ârzûduyan kimselerin) derhâl anın(onun) dâire-i feyz-i bâhiresinden (ışıklıparlak ilim-irfândâiresinden) vücûd-pezîr (vücûd bulan meydan gelen) olmuş olan âsâr-ı pür-mesârre (çokzevkli eserlere) müncezib (gönül vermiş) olması bir emr-i tabîîdir (tabîî iştir). "diyerekmûsikînin önemi ve insan rûhu üzerindeki etkisini dile getirmiş; usûl ve makâmları müşevveş(anlaşılmaz karmakarışık) olan bir takım âmiyâne (âdice bayağı) şarkılara kitapta yerverilmediğinden yer verilen eserlerin de önceki üstâdlar ile dönemin önemli bestekârlarına aitseçilmiş makbûl eserler olduğundan bahsetmiştir.