Kurân adına tüm insanların aynı cevherden yaratıldığını bilmek bizi insana saygıya onu koşulsuz sevmeye götürür. Tasavvufi bakışla; "Allah'a varış ancak kullara hizmet ve onları sevmekle olur". Bu sevgi hakikatin özü insanın ve varlığın anlamıdır. Bu nedenle Allah'a giden yol başka bir insanın yüreğinden geçer. Onun acılarına ortak olabiliyorsak Allah'a yakınız.
Gönüller yapmak"'la ulaşılan Hak Yolu da dünya ve ahiret mutluluğuna ermek de sevgi ve iyiliğe "gönlümüzü yol etmek"'le mümkün olacaktır. "Gönlün ihya edildiğine en büyük delil insanın ihya edilmesidir."
Rahmetli Babam İhsan Gürakın "Her gönlü Kâbe'ye sayanlardanız" diyerek kendini tarif ederken bir şiirinde "engin engin olup gönül almanın Hakk'ın rızasını almak olduğunu" da ifade etmiştir. Ona göre; dünyayı ancak sevgi dolu kalplerin oluşturduğu karşılıklı hoşgörü ve iyilik kurtarabilirdi.
Babamın duygu ve düşüncelerini yansıtan şiirlerini derleyip bir kitap haline getirme fikri uzun zamandır aklımda. Kendisi bunu sağlığında yapmayı düşünmüş müydü bilmiyorum. Ancak bu derlemeyi dünya ve ahiret mutluğunu "Gönül kazanmak" ideali üzerine kuran Rahmetli Babama ithaf ederek yapmak onu çok mutlu edecektir. Çünkü biliyorum ki o paylaşmayı severdi.

"Engin ol gönül engin ol
Sakın yükseklerden uçucu olma
Kanaat üzredir Hakk'a giden yol
Sakın gönülleri kırıcı olma"