Türk modernleşmesiyle birlikte edebiyat düşünce ve siyaset gibi alanların bütünlüğünde
merkezî bir konuma sahip olan romantik fikir ve yaklaşımlar aslında bir Türk romantizminin
de var olduğunu görünür kılmıştır. Milliyetçi muhafazakâr devrimci Kemalist vs.
romantizmlerin yanı sıra İslâmcı romantizm de bu geniş yelpazenin bir parçasıdır. Bu kitapta
Türk şiirinde ve düşüncesinde aynı potada erimiş bazı temel romantik yaklaşımların ve
söylemlerin İslâmcı türevleri incelenmektedir. Mehmet Akif Ersoy Necip Fazıl Kısakürek
Sezai Karakoç ve İsmet Özel İslâmcı Türk şiirinin dört öncüsü olarak dört farklı İslâmcılık
anlayışıyla incelemenin odağında yer alan şairlerdir.
Gençlik romantizmlerinden rasyonalizm eleştirilerine; politik endişelerden
üstünlük/seçilmişlik algılarına; romantik tarih yazımından medeniyet tasavvurlarına; anti-
modern ve anti-kapitalist tavırdan diasporik söyleme kadar birçok mesele birbirinin ardılı
olarak ele alınıyor. Gölgelerden Diasporaya dört şairin eserlerine yönelik farklı bir okuma
biçimi arz ettiği gibi Türk şiirinde ve düşüncesinde bu şairler aracılığıyla kök salan birtakım
imkânların romantik niteliğini ortaya koymaktadır.