Ku kenê Merdan qedîya got: 
"Xalo di pêşîya ku werim cem te. Hingî ku tavan dibarîya û disekinî min du riste yên xweş ber hev kirin ji bona vê meh a sibat ê. Pir li hev tên ez pê pir kenîyam." 
Gavanê Kal bişivî û got: 
"Ka bêje."
Merdan got: 
"Ey sibat ê tu sibat a xaponek î. Çima tu henekê xwe bi min dik î?" Gavanê Kal kenîya û bi kenê xwe re  riste ya wî ber dewam kir: 
"Carna germ û carna jî hînik î. 
Piçek kinik û rindik î
Lê hinga ku tu xilîlok ê dibarînî. 
Bi qesem ê navê xwedê tu dînik î." Pirqînî bi Merdan ket û bi hev re dest bi ken kirin... 
Di nav kenê xwe de Merdan got:
"Wele ku ne ji kumik bûna ew ê xilîlok a wek xarên şûşe ê serê min beredayî bele sebep bişkandina. Xebera te rast e xalo sibat dînik e." Awurên wan ket hev û dîsa kenîyan... Pir kenîyan. 
"Bixwênen biben hoste û dezgevan Çima hûn ê li ber pez bivin şivan." (Cigerxwîn)