"Vedat heyecandan kısılmış bir sesle: Fehiman!.. diyebildi.Devam edemiyor tıkanıyordu. Birden onun başını göğsüne çekti. Vücudunu kollarına aldı. Yüzünü saçlarının arasına sokarak: Beni bağışla!.. diye hıçkırdı.Fehiman hâlâ inanamıyor; iki uzun yıldan sonra bu çok sevdiği ve sıcaklığını kokusunu çok özlediği göğüse sokulduğuna inanamıyordu."