yerlerden topladığım solucan parçaları gülüyorçocukken yediğim topraklarağzımdan içinden bir birayaklarımın altından sütle karışık yağmurşaşırdım yere uzandım yüzümün üstüne düştümgüneşin getirdiği kabuklara sarıldımgeçmedi hayretyeni sorulara başladım. dehşetyirmi beş yaşım pişmanlıklatoz toprak kanlautanç içinde kin nefret can çıkmasıylaburnumun üzerine düştüm ısırdım dilimigeçmedi şaşkınlık geçmedi hayret