Sevmek.....belki anneme ilk küskünlüğümdü benim......daha 3-4 yaşlarında zemheri ayazında titreyen çelimsiz ve hasta bir kedi yavrusunu eve getirmek istediğimde tanıştım 'anlam veremediğim' yasaklarla...ilk o zaman fark ettim...yaşamanın...akranlarımla oyunlardan haylazlıklardan ve oyuncaklardan farklı ve büyük bir şey...sevmenin 'kendinden bir fazlası için düşünebilmek yaşayabilmek ve olanağın her ne ise ...onu 'medetsiz' paylaşabilmek' olduğunu...'adanmışlık' tohumu Bir kez düştü mü 'gönül' toprağına çimlenir serpilir büyür...Zamanı geldiğinde...adı 'kendinden vazgeçmek' olur...Aşk... 'anlamsız yasaklara' en içten direnişi......ve en soylu 'başkaldırısıdır' insanoğlunun...