Conzoniere Petrarca'nın aşkı ölümsüzleştirme çabası üzerine kuruludur şiirlerde her şey bütün doğa betimleri ve tanımlanan her duygu anımsanan ve yaşanan her olay sevileni yücelten düşsel bir düzlemde aktarılır. Ancak bölylesi geleneksel izlekleri bile klasik tarzla yeni şiir biçimlerini harmanlayarak son derece özgün bir üslupla işlerPetrarca.

Okur bu şiirlerde aşkın her biçimine rastlayacak erdem tapınma ve tensellik olarak aşkın; umut korku ve tutsaklık olarak aşkın anıştırmalı bir üslupla çağrışımlarla olağanüstü bir duyarlık ve ifade zenginliğiyle betimlendiğini görecektir.