Bir gözyaşının hüznünü yok edecek en iyi şey ardından gelecek bir tebessümdür. Genelde gözyaşını takip eder tebessüm. Halil Cibran'ın 1914'te yayınlanan eserinde gözyaşı ve tebessümün kardeşliği öyküler ve şiirlerle anlatılıyor.Beni bu beyaz kefenin içinden çıkarın ve banaYasemin ve leylak yaprakları giydirin;Bedenimi fildişi sandukadan çıkarın ve bırakınPortakal çiçeklerinden yastıklar üzerinde dinlensin.Arkamdan yas tutmayın benimAma gençlik ve sevinç türküleri söyleyin;Bana gözyaşı dökmeyinAma hasat ve üzüm sıkımı zamanı türküleri söyleyin;Hüzünle hıçkırmayın arkamdan ama parmağınızlaYüzüme aşk ve sevinç sembolleri çizin.Havanın sükûnetini ilahiler ve dualarla bozmayınAma bırakın yüreğiniz benimle beraberEbedi Yaşam türküleri söylesin;Kara giysiler içinde yasımı tutmayınAma rengârenk giyinip benimle eğlenin;Yüreklerinizde hıçkırıklarla ayrılığımdan söz etmeyin;Kapatın gözlerinizi görün bakın ben hep yanı başınızda olacağım.