Başının ağrısı geçtiğinde anladı ki; bir bozkırdaydı! Dümdüz göz alabildiğine boş bir alan... Etraftaki tek hareketi rüzgarın savurduğu çalı çırpı oluşturuyordu. İçini saran korkuyu bastırmak için ''korkunun ecele faydası yok!'' sözünü düşündü... -Tamam madem böyle olması gerekiyor olsun bakalım!