Alevilik Anadolu'nun binlerce yıllık öz ve özgün inancıdır. Alevilik kendine özgü tarihi teolojisi mitolojisi ve ritüelleri bulunan insan ve doğa merkezli bağımsız bir inanç sistemidir. Alevi inanç ve ibadetleri "semavi" dinlerden tümüyle farklı kaynaktan doğduğu insan doğa ve evren anlayışı temel ilkeleri bir bütün olarak farklı olduğu için onlarla ortak özellikler göstermez. Bektaşi fıkraları işte bu Aleviliğin kırmızı çizgilerini ortaya koyup anlatabilecek birer kaynak değerindedir. Fıkralar halkın kolektif yaratma gücünün eseridirler. Bu nedenledir ki ortak yaratı olarak halkın ortak düşüncelerini ve görüşlerini yansıtırlar. Ortaya konulan eleştiriler kolektif benliğin / deneyimin ifadesidir. Bektaşi babaları ise halkın sözcüsüdürler. Bektaşi fıkraları egemen resmi din adamlarının dogmatik statik sabit anlayışlarına karşı hayatında mizahi ve eleştirel bir tavır takınır. Akla mantığa insan doğasına hayatın olağan aykırı gelen düşünce ve davranış her kimden gelir ise gelsin Bektaşi fıkralarının eleştirilerinden mutlaka payını alacaktır.Fıkralar Anadolu'nun gülen yüzüdür...