"Bâbürnâme'de Fiilimsiler" başlıklı bu çalışma; Bâbür'ün genellikle tercih edilen ve bilinen adı ile Bâbürnâme (Vekayî Vekayînâme Hâtırat) adlı eserinde geçen fiilimsiler üzerine bir incelemedir. Çağatayca ile yazılmış olan Bâbürnâme İç Asya'da yaşayan Türklerin 15. yüzyılın sonu ile 16. yüzyılın başlarında kullandıkları dilin bir örneğidir. Bu çalışmada Bâbürnâme adlı eserde geçen ve yan cümlenin yüklemi olarak kullanılan fiilimsilerin kullanılışları kurdukları birliktelikleri ve işlevleri ortaya konulmaya çalışılmıştır. Çalışma hazırlanırken Beveridge'in tıpkıbasımı ile karşılaştırmalı olarak Bâbürnâme'nin Thackston tarafından neşredilen Haydarâbâd nüshası esas alınmıştır. Çalışma esas itibariyle şimdiye kadar ele alındığı gibi İsim-fiil Sıfat-fiil ve Zarf-fiil olmak üzere üç ana bölümden meydana gelmektedir. Her bölüm kendi içinde alt başlıklara ayrılmış bu alt bölümlemeler yapılırken fiilimsilerin aldıkları çokluk iyelik durum ekleri ve edatlı kullanımları gösterilmiştir. Metindeki isim-fiil sıfat-fiil ve zarf-fiil biçimleri tespit edilerek kurdukları birlikteliklerle hem yan hem de ana cümle içinde hangi cümle unsurunu (özne nesne tümleç vs.) oluşturdukları bu yapı ve birlikteliklerin hangi zaman/lar/ı ifâde ettikleri vb. konular üzerinde durulmuştur.