Hadislerin şifâhen naklinden kitaplardaki tasnifine kadar geçen süreçteki rivayet faaliyetinde yer almış aktörler arasında güvenilir şahsiyetlerin yanısıra çeşitli gerekçelerle tenkit edilmiş zayıf râvîler de bulunmaktadır. Farklı seviyelerde zayıflık ithamına uğramış bu kişiler naklettikleri rivayetlerle birlikte hadis ilminin önemli inceleme konularından birini oluşturmuştur. Elinizdeki eser tenkide uğramış hadis râvîlerini bir araya getiren ve onların ilmî şahsiyetleri ile rivayetlerinin sıhhati üzerine önemli değerlendirmeler içeren "duafâ literatürü"nü incelemektedir. Duafâ kitaplarının gelişimini literatürün tarihsel bağlamı ve sistematik yönlerini aynı anda dikkate alan bir yaklaşımla ortaya koyan bu eser zayıf rivayetlerin hadis kitaplarındaki mevcudiyeti hakkında da değerlendirmeler yapmaktadır. Sahih ve hasen nitelikli hadislerin yanında çok sayıda zayıf rivayet de içeren Dârekutnî'nin (ö. 385/995) Sünen'i üzerine odaklanan çalışma zayıf râvîlerden gelen hadislerin rivayet kitaplarına ne ölçüde ve hangi gerekçelerle alındığı sorusuna cevap aramakta zayıf hadislerin Sünen'de öne çıkan kullanım özelliklerine dikkat çekmektedir. Zayıf râvîler literatürü hakkında ülkemizdeki ilk müstakil araştırma hüviyetini taşıyan eser ele aldığı konuları derin bir vukuf ve dikkat çekici bir akademik üslupla ortaya koymaktadır.